Dag-7
’s Morgens vertrekken we naar Pandangaran een reis van 200km. Omdat het reizen per bus wel een belevenis is, maar niet echt opschiet, hebben we een auto met chauffeur gehuurd. We rijden eerst door het gezellig drukke centrum van Bandung
In de grote steden zien we veel “privé verkeers agenten”. Die al fluitend het drukke verkeer begeleiden. Maar in feite zijn het (privé) parkeer wachters die (voor een kleine vergoeding van hooguit een paar dubbeltjes) op je auto passen.
De wegen op Java zijn goed, maar op een uitzondering na 2x1 baans. Reken op een gemiddelde snelheid van max. 60km per uur
Weken voor het onafhankelijkheids feest van Indonesië op 17 augustus beginnen de feestelijkheden al.
Aankomst in Pandangaran. We verblijven in Hotel Mustikaratu
Het (zwarte) strand van Pandangaran in het zuiden van Java, met z’n vissersvloot van meer dan 100 boten waarvan de meeste op het strand liggen…
…en tegen het vallen van de avond de zee in worden geduwd om ’s nachts te gaan vissen
De schade die de Tsunami van 2006 heeft aangericht (die aan ruim 500 mensen het leven kosten) is nog steeds zichtbaar.
’s Avonds lopen de herten van het naastgelegen natuurreservaat door het dorp.
’s Ochtends zien we hoe voor ons Hotel er dieren (waaronder een aap en een krokodil) worden verhandeld.
We gaan vandaag de Green Canyon bezoeken (zo’n 20 km ten westen van Pandangaran).Onderweg krijgen we een rondleiding in een garnalen (Gamba) kwekerij.
Met een smalle boot varen de rivier op richting de “Green Canyon”.
Een erg mooi stukje natuur met aan het einde de mooie Canyon
De boot kan door rotsen de watervalletjes niet verder. Samen met de gids van de boot zwemmen we een stuk de canyon in. Verderop daagt de gids ons uit een “Clif Dive” van een 6 meter hoge rots te maken. Na wat moed te hebben verzameld laten we ons natuurlijk niet kennen.
’s middags terug aan het strand zien we hoe vrouwen vanaf het strand met netten vissen
Pandangaran is ook bekend om z’n natuurreservaat (met witte stranden) En omdat het zwarte strand niet uitnodigt om lekker te gaan liggen, varen we met een vissersboot naar het natuurreservaat om te snorkelen.
Alhoewel we niet veel levend koraal zien, is het voor de 1e keer snorkelen wel bijzonder.
Toch wel even je spullen in de gaten houden met die apen op het strand.
De snorkel verhuurder, vangt met blote handen een inktvis.
We willen toch ook eens de Becak (fietstaxi) uitproberen, en laten ons naar het Hotel rijden. Voor 2 Europeanen is de Becak best wel krapjes.
