Vandaag staat de langste etappe (over de weg) op het Programma. We reizen vandaag van Yogjakarta naar de Bromo een afstand van ruin 500 km. Onderweg komen we weer veel bijzondere weggebruikers tegen, waar we na 11 dagen wel aan gewent zijn, maar we blijven ons verbazen over wat ze allemaal met de motor vervoeren.
- wat we hebben gezien op de weg was een fietser die in elkaar gezet 2 persoonsbed vervoerde.
Daar aangekomen blijkt dat er iets mis is gegaan met onze reservering. (ze dachten dat we met 2 personen kwamen), en omdat verder alles volgeboekt is slapen we met z’n vieren in een 2 persoons huisje. Omdat het maar voor 1 nacht is, en moe zijn, zijn we al tevreden dat we een bed hebben. Rond een uur of 11 worden voelen we alles een beetje schudden, maar slapen rustig door. Het blijkt een aardbeving te zijn 500km ten westen van ons met een kracht van 7,5. Achteraf best wel even schikken als je dat hoort.
Dag-12
Overzicht Bromo Vulkaan. De (rokende) Bromo vulkaan is eigenlijk een vulkaan in een vulkaan (Caldera). De Caldera Krater met een doorsnee van 10km is een woestijn van lava (zand), waarin zich dus onder andere de Batok en Bromo vulkaan ligt.
’s nachts om 3 uur worden we gewekt om, waar we voor gekomen zijn, het bewonderen van de Bromo bij zonsopkomst. Het is aardig fris en trekken alle kleren aan die we in onze rugzak hebben meegenomen. In klaarstaande Jeeps rijden gaan we op weg naar de kraterrand van de Caldera waar we vanaf een panoramapunt een mooi uitzicht zullen hebben. De weg ernaar toe was erg hobbelig en ging door de Lava woestijn en waarschijnlijk langs ravijnen en afgronden, maar dat konden we niet zien omdat het donker was.
We waren niet de enige die de zonsopkomst wilden zien. Er was een tribune gebouwd die tegen de tijd dat de zon opkwam (05:30) helemaal bezet is met digitale foto toeristen.
De etappe van Bromo naar Lavina was ondanks hij maar 300km was de langste (uiteindelijk 12 uur) en zwaarste (overvolle en overboekte bussen en geen airco)
De reis in het kort:
- In een busje (weer met 19 man) van Bromo naar Probolingo- Per Touringcar naar Banyuwangi (geen leuke ervaring, bus was 3 uur te laat, airco werkte niet en te weinig zit plaatsen waardoor vele 5 uur moesten staan)
- Met de veerboor naar Gilimanuk
- (het is ondertussen 8 uur ’s avonds en nog geen Hotel geboekt en gevonden) tenslotte met de chauffeur van een taxi busje een afspraak gemaakt dat hij voor ons een mooi Hotel (aan de kust, met zwembad, airco en warm water) vind aan de noordkust van Bali.
Om 10 uur arriveren wij bij ons mooie Hotel Suma.een echt paradijsje !
De ontvangst is (weer) zeer vriendelijk, en na eerst even lekker gegeten en gedronken te hebben is ook deze (vermoeiende) dag tot een mooi eind gekomen.